Gdy tylko Light Wing i Senntinel postawili kopyta na peronie podbiegł do nich Canterlocki strażnik:
- A ten skąd tu tak szybko ? - zapytał jednorożec zwracając się do Light Wing'a.
- Posłałem jednego ze swoich, aby poinformował Canterlocką straż o twoim przyjeździe.
Senntinel położył kopyto na czole.
- Jesteśmy gotowi przyjąć gościa w pałacu. Księżniczka jest zajęta lecz zgodziła się przyjąć audiencję.
- Widzisz, nic nie mówiłem, że to masz być ty - szepnął Light Wing do jednorożca po czym obaj przeszli dalej.
Po drodze do pałacu zauważyli plac na którym jest posąg kamiennego miecza na którym jest CM Senntinel'a. Jednorożec jak to zobaczył odrazu podbiegł do posągu. Na tablicy pod tym mieczem było napisane "Ku pamięci bohaterów walczących w wojnie przeciwko Sombrze." a następnie wymieniony setki nazwisk dookoła posągu. Na jednej z tablic Senntinel wyczytał swoje imię. Spuścił głowę i przyłożył kopyto do tablicy. Light podszedł do niego i powiedział:
- Chodźmy dalej... - Poszli.
Gdy doszli do zamku drzwi same się otworzyły. Na tronie nie było widać Celestii, ale było słychać jej głos. Rozmawiała z kimś. Ten ktoś był młodszy. Light i Senntinel weszli do pałacu i szli po woli. Podwładni Light'a zostali przed wejściem. Gdy przyjaciele szli korytarzem ku sali tronowej, wybiegała stamtąd młoda fioletowa klacz, a za chwilę zza rogu ujrzeli Celestię.
- Widzę, że przyprowadziłeś gościa. Ogólnie masz niezły tupet, że śmiesz się tu pokazywać po tym co zrobiłeś mojej siostrze.
- Do niczego nie doszło!
- Koniec... - Szepnął Senntinel.
Celestia spojrzała się podejrzliwie na zakapturzonego kuca. Jednorożec zamarł w bezruchu, a po chwili zdjął kaptur i spojrzał ukradkiem ma Celestię.
- Tak...to ja, żyję.
Celestia nie wiedziała co powiedzieć. Czuła jednocześnie szczęście i radość, a zarazem złość i zdziwienie. Po prostu stała w miejscu osłupiała nie wiedząc co dalej zrobić.
- Znalazłem go w opuszczonym domu. Grzebał w jakichś rupieciach w piwnicy. Powiedział, że waszą wysokość zna więc postanowiłem go tu przyprowadzić- odezwał się pegaz.
- I nie mogłeś podjąć bardziej słusznej decyzji. Może myliłam się co do ciebie...ale nie myśl, że to oznacza moje przebaczenie. Ciągle jesteś na mojej czarnej liście- powiedziała księżniczka.
- Oczywiście...wasza wysokość- odpowiedział z przekąsem w głosie Light Wing.
- Więc...przez te wszystkie lata...ukrywałeś się przede mną ?- spytała Celestia zwracając się do Senntinel'a
- Ja... bałem się... wstydziłem... zostałem pozbawiony mojego honoru... mój róg... widzisz co się z nim stało.
- Tak mój drogi, nic czego moja magia nie może naprawić...ale nie będzie to takie proste.
- Dziękuje Celly. Ile potrzebujesz czasu na przygotowanie zaklęcia ?- spytał jednorożec nieco się rozweselając.
- Niestety, tak jak mówiłam, to nie będzie takie proste. Potrzebujemy nie tylko zaklęcia, ale i liści Lytyrgii. Rośnie ona tylko na Mroźnej Północy.
- A jak można się tam dostać?- spytał pegaz
- Chcesz mu pomóc pegazie?- spytał alicorn.
- Raczej nie zostawię go bez rogu wlekącego się samemu przez Mroźną Północ. Bez pomocy mało zdoła tam zrobić i prawdopodobnie zginie.
- Hej!- krzyknął jednorożec- Potrafię sobie poradzić sam! Nie potrzebuję niczyjej pomocy!
- Ten jedyny raz...niestety muszę się zgodzić z kapitanem. Lepiej żeby ktoś poszedł razem z tobą. A teraz wybacz Senntinel'u, muszę coś omówić z kapitanem. Pójdź do miasta i zaopatrz się w niezbędne na wyprawę przedmioty.